ورزش 3/میکل مرینو، مهاجم آرسنال، می‌گوید این تیم در بازی مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل رئال مادرید کار دشواری خواهد داشت و سعی می‌کنند دستورات میکل آرتتا را اجرا کنند.
میکل مرینو، بازیکن آرسنال که در این مقطع از فصل در نقش مهاجم نوک بازی می‌کند، با شور و اشتیاق فراوان از دیدار پیش رو مقابل رئال مادرید در دور رفت مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا صحبت می‌کند. این بازیکن اهل ناوارا، متولد ۱۹۹۶ در پامپلونا، به جز دروازه‌بانی، قادر است در هر پستی که از او خواسته شود به میدان برود و عملکرد خوبی نیز در تمامی آن‌ها به نمایش بگذارد.

آخرین نقش او که همچنان ادامه دارد، مهاجم نوک است؛ ایده‌ای از میکل آرتتا که در پی مصدومیت‌های پی‌درپی در تیم شکل گرفت. مشروح گفتگوی او با نشریه موندودپورتیوو را می‌خوانید:
مهم‌ترین وظیفه تیم در نقش مهاجم چیست: ایجاد فضا، حفظ توپ در حالی که پشت به دروازه هستید یا موارد دیگر؟
به نظرم چه به عنوان مهاجم و چه در هر پست دیگری، ما به شیوه‌ای بازی می‌کنیم که همه بازیکنان درگیر هستند و هر فرد باید اصول خاصی را بسته به موقعیت هم‌تیمی‌هایش رعایت کند. پس از آن نیز باید با یکدیگر هماهنگ شویم، و برای این کار به یکپارچگی تیمی نیاز داریم. بنابراین فکر نمی‌کنم به عنوان مهاجم وظایف بسیار متفاوتی داشته باشم؛ نوع حرکات فرق می‌کند، ولی اصول کلی همان است. مهم‌ترین چیز این است که در زمان مناسب در مکان مناسب قرار بگیرید. ما معمولاً مالکیت توپ زیادی داریم و به عنوان مهاجم، با ویژگی‌هایی که دارم، سعی می‌کنم در محوطه جریمه خطرناک باشم، زمانی که لازم است عقب بیایم تا توپ را دریافت کنم و حواسم به موقعیت هم‌تیمی‌هایم باشد.

9 سال از نخستین تجربه لژیونر شدن تو در دورتموند گذشته و حالا دوباره دور از خانه هستی. آن تجربه چگونه به تو کمک کرده است؟
از نظر فردی، سعی می‌کنم تا جایی که می‌توانم آن را مدیریت کنم. هر تغییر محیطی، دوره‌های تطبیق و مواردی دارد که با عادات شما متفاوت است. بنابراین باید از منطقه امن خود خارج شوید و کارهایی را انجام دهید که با آن‌ها راحت نیستید، اما باید به پیش بروید. این سال‌ها در آلمان و انگلیس برای من عالی بوده‌اند، زیرا آن تجربه‌ها اکنون بسیار به کارم می‌آیند. حالا که با موقعیت‌های پیچیده‌تری روبرو می‌شوم، از آن‌ها استفاده می‌کنم، چون ابزارهایی هستند که به من کمک می‌کنند.

از کودکی هوادار آرسنال بودی. از بازی سال ۲۰۰۶ مقابل رئال مادرید چه خاطراتی داری؟ آیا می‌توانی تیری آنری امسال باشی؟
(می‌خندد) خودم را به عنوان آنری نمی‌بینم. آن موضوع را کنار می‌گذاریم، زیرا فکر نمی‌کنم افراد زیادی بتوانند مانند آنری شوند. ولی بله، این بازی مقابل رئال مادرید پس از مدت‌ها یک لحظه تاریخی برای باشگاه است. خاطرات بسیار خوبی از آن بازی دارم و به همین دلیل این بار بسیار مشتاقیم که دوباره آن را تکرار کنیم و یک رقیب بزرگ را در بهترین صحنه ممکن شکست دهیم. بسیار خوشحالم که پس از پوشیدن پیراهن آرسنال در کودکی، حالا خودم در این بازی حضور دارم.

آیا این نقش جدید به عنوان مهاجم برایت غافلگیرکننده بوده است؟
بله، خب. برایم کمی غافلگیرکننده بود که بتوانم در این نقش بازی کنم و این‌قدر در گلزنی به تیم کمک کنم. همیشه این توانایی را در خودم حس می‌کردم و فکر می‌کنم می‌توانستم در طول دوران حرفه‌ای‌ام از آن استفاده کنم، ولی این کار را نکرده بودم و نمی‌دانستم تا چه حد می‌توانم موفق باشم. حالا به عنوان مهاجم در محوطه جریمه بسیار راحتم. بازی با هم‌تیمی‌هایی که دارم بسیار به من کمک می‌کند، زیرا آن‌ها بازیکنان بااستعدادی هستند که همیشه توپ را در جایی که باید می‌رسانند. من هم خیلی خوب تطبیق پیدا کرده‌ام و همیشه به صحبت‌های مربی گوش می‌دهم تا بدانم کجا می‌توانم کمک کنم و کجا نه. فکر می‌کنم دیگر کمتر غافلگیرم می‌کند.

تو در برنابئو بازی کرده‌ای، ولی نه در لیگ قهرمانان. آیا با هم‌تیمی‌هایت درباره اتفاقات آنجا، مانند کامبک‌ها، صحبتی داشته‌ای؟
اخیراً صحبت زیادی در این مورد نکرده‌ام. وقتی مشخص شد قرار است با هم بازی کنیم، چیزهایی گفتیم، ولی نه خیلی پرشور یا تاکتیکی. درست است که این یک واقعیت است؛ آن‌ها تا آخر شور و انرژی‌شان را حفظ می‌کنند و این قابل تحسین است. باید این را در ذهن داشته باشیم، زیرا باید ۹۰ یا حتی ۱۲۰ دقیقه کاملاً متمرکز باشیم. خودم این را از نزدیک تجربه کرده‌ام. بزرگ‌ترین تجربه‌ام در جام حذفی (۲۰۱۹-۲۰۲۰) بود، ولی 5 یا 10 دقیقه آخر غافلگیرمان کردند و هنوز آن تجربه در ذهنم هست.

این چند ماه با آرتتا چگونه بوده است؟ او به عنوان مربی چه شخصیتی دارد؟
یک سال بسیار خوب بوده است. چیزهایی را می‌بینم که قبلاً در دوران حرفه‌ای‌ام روی آن‌ها کار نکرده بودم و این به من کمک می‌کند فوتبال را یاد بگیرم و رشد کنم. آرتتا مربی بسیار کاملی است. او بهترین‌ها را از گواردیولا گرفته است و هر روز می‌توانید آن دوره‌ای که با گواردیولا گذرانده را در کارش ببینید. ایده او این است که تیم غالب باشد، وزن بازی را به دوش بکشد و نگذارد حریف دست بالا را بگیرد؛ آن‌ها را مهار کند و حملاتشان را بسیار محدود کند. پس از آن هم فکر می‌کنم روش خودش را دارد و بهترین‌ها همین کار را می‌کنند: از هر موقعیتی بهترین نتیجه را می‌گیرند. به نظرم اگر بهترین مربی دنیا نباشد، قطعاً یکی از بهترین‌هاست.

اتلتیکومادرید و منچسترسیتی سعی کرده‌اند با مالکیت توپ در مقابل رئال مادرید دفاع کنند. شما تهاجمی‌تر هستید، چگونه این کار را انجام می‌دهید؟
خیلی بستگی به روند بازی و شرایط جسمانی ما دارد. یکی از اصول این تیم این است که با محیط و شرایط بازی تطبیق پیدا کنیم. البته ذهنیت ما این است که برویم و پیروز شویم، ولی فوتبال همیشه آن‌طور که می‌خواهید پیش نمی‌رود. باید ببینیم بازی چگونه پیش می‌رود و بر اساس آن عمل کنیم.

آرسنال ۲۱ سال است که قهرمان لیگ نشده، ولی آرتتا بسیار جاه‌طلب است. ترکیب اشتیاق و ناامیدی تیم در این مدت چگونه بوده است؟
برای من اولین بار است که در محیطی هستم که همه جام‌ها را دنبال می‌کنند و به طور عادی درباره آن صحبت می‌کنند. پروژه برای بردن ساخته شده است، نه برای دوم شدن. ما به این راضی نمی‌شویم. این یک نکته بسیار مثبت است و باعث می‌شود خودمان را به جلو هل بدهیم. آن ناامیدی را باید به عنوان سوخت استفاده کنیم تا دوباره و دوباره تلاش کنیم. فکر می‌کنم به بردن جام‌ها نزدیک هستیم و امیدوارم امسال این اتفاق بیفتد.

مهاجم‌های رئال مادرید را چگونه می‌بینی؟
درباره کیفیت ترکیب این تیم حرف زیادی نمی‌شود زد. فکر می‌کنم در سطح فوق‌العاده‌ای هستند. همه آن‌ها کیفیت فنی باورنکردنی دارند و شاید در ابتدای فصل کمی طول کشید تا با هم هماهنگ شوند، ولی آن ارتباطی که بازیکنان در سطح آن‌ها همیشه پیدا می‌کنند را ایجاد کرده‌اند. پس بازی بسیار سخت و دشواری خواهد بود، زیرا اگر یک لحظه از نظر ذهنی غافل شوید، آن‌ها می‌توانند برتری پیدا کنند. ما تا حالا با حریفان بسیار سطح بالایی بازی کرده‌ایم، پس باید با احترام، بی‌باک و مشتاق باشیم.

اگر بخواهی یک بازیکن رئال مادرید را که تحسینش می‌کنی و دوست داری با او هم‌تیمی باشی انتخاب کنی، چه کسی را انتخاب می‌کنی؟
گفتن فقط یک اسم کارم را سخت می‌کند (می‌خندد). همه آن‌ها فوق‌العاده هستند. از دفعاتی که با آن‌ها بازی کرده‌ام، بازیکنی که دوست دارم جلوی من به عنوان هم‌تیمی باشد رودریگو است. فکر می‌کنم بازیکنی است که نمی‌گویم دست‌کم گرفته شده، زیرا همه سطح بالای او را می‌دانند، ولی پتانسیل عظیمی دارد، از نظر فنی بسیار خوب است، بسیار سریع است و به عنوان مهاجم بسیار کامل است و من واقعاً از او خوشم می‌آید.