آنا/دروازه‌بان سابق تیم ملی گفت: همیشه به سراغ استعدادیابی می‌رویم و این کلمه پدر فوتبال ما را درآورده است.
نیما نکیسا در خصوص ناکامی‌های متوالی تیم‌های ملی پایه کشورمان اظهار داشت: نظام آموزشی فوتبال ما باید با یک پوست اندازی در آکادمی‌های مختلف و مدارس مختلف فوتبال دگرگون شود و از نو ساخته شود؛ یعنی چیزی که ما الان می‌بینیم عباس چمنیان با تیم ملی نوجوانان نتیجه نگرفته و قاطعانه تیمش حذف شد حاصل خوب کار کردن یا بد کار کردن مربیان پایه در تیم‌های باشگاهی ماست. امروز سیبل اعتراضات عباس چمنیان است، اما همه تقصیرها را نباید بر دوش او انداخت.
فرایند استعدادیابی‌مان صفر تا صد ایراد دارد
وی ادامه داد: الان به هر یک از مربیان پایه کشور بگویند که سرمربی یکی از تیم‌های ملی پایه شوید به جای آنکه خوشحال شوند ناراحت می‌شوند، چون می‌ترسند. انگار که نارنجک در جیب او می‌گذارند. به هر حال کار زیاد داریم، ما فرایند استعدادیابی‌مان صفر تا صد ایراد دارد. نگاه استعداد پرور ما صفر تا صد اشتباه است. همیشه به سراغ استعدادیابی می‌رویم و این کلمه پدر فوتبال ما را درآورده است. به جای «یابی» باید بگوییم «سازی»؛ ما سال‌هاست که در اروپا و کشور‌های صاحب سبک فوتبال دنیا به خصوص آنهایی که رشد آنها در رده‌های پایه ملموس است، می‌بینیم که در آکادمی‌ها و مدارس فوتبال‌شان در حال استعدادسازی هستند و «سازی» را جایگزین «یابی» کرده‌اند.
استعدادسازی کنند تا بازیکنان مستعد حفظ شوند
مدیرعامل سابق باشگاه ذوب‌آهن تصریح کرد: یعنی یک پیرمرد یا یک پیرزن ۹۰ ساله هم می‌توانند تشخیص دهند یک بچه‌ای که دو نفر همسن خود را دریبل می‌زند، فوتبال خوبی دارد. پس افراد مسن هم می‌توانند استعدادیابی کنند ولی فدراسیون، باشگاه و مدارس فوتبال ما به عنوان نظام سرمایه گذاری و کارخانه تولید بازیکن، بچه‌های مستعد را می‌توانند حفظ کنند اگر استعدادسازی کنند. بروید ببینید چند درصد از بازیکنان تیم‌های ملی نوجوانان ما بازیکن تیم ملی نونهالان بوده‌اند؟ چند درصد تیم ملی جوانان ما در نوجوانان و نونهالان بودند؟ چند درصد تیم امید ما از تیم‌های ملی جوانان، نوجوانان و نونهالان بودند؟ و چند درصد تیم ملی بزرگسالان برای تیم‌های ملی امید، جوانان، نوجوانان و نونهالان بوده‌اند
برای اصلاح ساختار فوتبال پایه نیازمند عزم ملی هستیم
وی افزود: چند درصد از بازیکنان مستعد و واجد شرایط برای ستاره شدن پله پله رشد کردند و چند درصد ریزش داشتند؟ قطعاً میزان ریزش به مراتب از حفظ بازیکنان بیشتر است. این نشان می‌دهد ما نتوانستیم که یک فضایی برای ملی پوشان خود ایجاد کنیم که در آن فضا رشد کنند و ساخته شوند. بی شمار استعداد‌هایی داشتیم که نادیده گرفته شدند، نتوانستند دوام بیاورند و از مسیر خارج شدند. ستارگانی داشتیم که افت کردند و تبدیل به یک بازیکن معمولی شدند، چون انگیزه رشد و ترقی را از دست دادند. اگر بخواهم در مورد مسئله فوتبال پایه صحبت کنم والله یک شبانه روز هم صحبت کنم باز هم حرف برای گفتن داریم. یک شبانه روز هم حرف بزنیم آب در هاون کوبیدن است، چون برای اصلاح ساختار فوتبال پایه نیازمند یک عزم ملی هستیم.
تیم ملی امید یک رئیس مستقل به اسم فدراسیون ندارد
نکیسا در مورد اینکه سرمربی تیم ملی امید معرفی نشده و تنها بحث بررسی گزینه‌های سرمربیگری مطرح است، عنوان کرد: به نظر من خوف برانگیزترین پست در فدراسیون فوتبال ایران برای کسی است که سرمربیگری تیم ملی امید را می‌پذیرد. چون تکلیف بازیکنان مشخص نیست. سرباز است؟ بازیکن باشگاهی است؟ دانشجو است؟ تکلیف بازیکنان تیم ملی امید را سرمربی نمی‌داند. وضعیت بازیکنان رده سنی امید سرمربی را مستاصل می‌کند. سرمربی نمی‌داند بازیکنان را تیم‌های باشگاهی می‌دهند یا نمی‌دهند؟ نمی‌داند که بازیکنان با موافقت سازمان نظام وظیفه می‌توانند در خدمت تیم ملی باشند یا نباشند؟ تیم امید به یک جا وصل و وابسته نیست و نمی‌تواند یک رئیس مستقل به اسم فدراسیون فوتبال داشته باشد. سرمربیگری در تیم ملی امید خیلی سختی است و خدا به کسی که این مسئولیت را قبول می‌کند صبر دهد، چون خیلی دل و جگر دارد.