ورزش 3/ژابی آلونسو در جام جهانی باشگاه‌ها از توقف‌های بازی در کولینگ برک به‌عنوان ابزاری کلیدی برای تیمش استفاده می‌کند.

این وقفه‌ها، که به منظور مقابله با گرمای شدید در هر بازی دو بار انجام می‌شوند، برای آلونسو فراتر از یک استراحت ساده هستند؛ او از این لحظات برای تحلیل عملکرد حریف، شناسایی نقاط ضعف تیمش و اعمال تغییرات فوری استفاده می‌کند.
رئال مادرید معمولاً تا دقیقه سی‌ام بازی با چالش‌هایی مواجه است، به‌ویژه برابر تیم‌هایی با ساختار دفاعی قوی و ضدحملات خطرناک. در این لحظات، وقتی تیم به بن‌بست می‌رسد، آلونسو وارد عمل می‌شود.
او با کاغذی در دست، با بازیکنان صحبت می‌کند، موقعیت‌ها را تنظیم و طرح بازی را اصلاح می‌کند. 
به قول روبرتو پالومار در مارکا، آلونسو مانند کسی است که کنترل بازی ویدیویی را در دست دارد و در این توقف‌ها دکمه‌های درست را فشار می‌دهد. 
او می‌گوید: «نمی‌گویم سه گل ما فقط به خاطر کار روی نفوذ هافبک‌ها بود، اما در توقف هیدراتاسیون درباره آن صحبت کردیم.»

نتایج این رویکرد کاملاً مشهود است. در همه بازی‌های تورنمنت، رئال پس از اولین توقف، بهبود چشمگیری داشته است.
مقابل تیم عربستانی، گونسالو در دقیقه ۳۴، چهار دقیقه پس از توقف، گلزنی کرد. برابر پاچوکا، بلینگام درست در دقیقه ۳۵، پس از صحبت‌های آلونسو، گل زد. مقابل سالزبورگ نیز پس از توقف در دقیقه ۳۵، وینیسیوس پنج دقیقه بعد گل پیروزی را به ثمر رساند. تنها برابر یوونتوس این توقف به گل منجر نشد، اما تیم را از خواب بیدار کرد.
آلونسو منتظر بین دو نیمه نمی‌ماند. او مشکلات را زود تشخیص می‌دهد و با مداخله‌ای دقیق، مانند یک جراحی تاکتیکی، تغییرات لازم را اعمال می‌کند.
این توقف‌های به‌ظاهر ساده به نقطه عطفی تبدیل شده‌اند که او با مهارت از آنها بهره می‌برد. تجربه او به‌عنوان هافبکی که میدان را به‌ خوبی کنترل می‌کرد، به او دیدی استثنایی برای شناسایی ناهماهنگی‌ها داده است.  
در حالی که بازیکنان آب می‌نوشند، آلونسو با کاغذ جادویی‌اش دستورات دقیق می‌دهد. این تغییرات کوچک، مانند تنظیم فشار یا تغییر موقعیت، بازی را دگرگون می‌کند. آلونسو با شجاعت از طرح اولیه فاصله می‌گیرد و نشان می‌دهد که پیروزی در جزئیات نهفته است.