صبح نو/ پس از مدت‌ها بحث و گمانه‌زنی درباره نماینده ایران در اسکار پیش رو، بالاخره هیأت انتخاب فیلم نماینده ایران در اسکار، فیلم «در آغوش درخت» ساخته بابک خواجه پاشا را به‌عنوان نماینده کشورمان در اسکار معرفی کردند. مؤلفه‌های برجسته این فیلم، حمایت از نهاد خانواده (از منظر مضمونی) و تداعی حال و هوای آثار موفقی مثل «بچه‌های آسمان» (از لحاظ بصری) هستند.

با این همه، انتخاب این فیلم به حواشی زیادی دامن زد و مخالفان زیادی را به سخن واداشت. پس از واکنش‌های منفی به این انتخاب،  شبنم مقدمی، سخنگوی کمیته انتخاب با انتشار متنی، درباره حواشی ایجاد شده توضیحاتی را ارائه کرد. در بخشی از این یادداشت آمده است: «هیأت انتخاب نماینده ایران در اسکار ۲۰۲۵ تمامی آثار حائز شرایط حضور در این رقابت را مورد بررسی قرار داد. تعدادی از آثار مطرح شده از جمله سه فیلم «رکسانا»، «صبحانه با زرافه‌ها» و «تابستان همان سال» با توجه عدم اکران تجاری حداقلی در زمان اعلامی اسکار، به منظور حفظ حقوق فیلمسازان آن‌ها و حفظ شانس بررسی در سال آینده، لحاظ نشدند. ... اعضای هیأت انتخاب در فضایی کاملا حرفه‌ای، با رعایت کامل اصول اخلاق کاری و بدون تأثیر از شایعات مجازی و گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای به بازبینی و ارزیابی فیلم‌های حائز شرایط قانونی پرداختند و  فیلم «در آغوش درخت» با اکثریت مطلق آرای اعضای هیأت، در رأی‌گیری نهایی انتخاب شد.»

این توضیحات، ماجرای انتخاب فیلم برای معرفی به اسکار را وارد یک داستان حقوقی می‌کند؛ چراکه عده‌ای معتقدند با توجه به اینکه فیلم «رکسانا» ساخته پرویز شهبازی، در خارج از کشور اکران شده، شرایط معرفی به‌عنوان نماینده ایران را داشته است. این مناقشه تخصصی‌تر از آن است که حتی منتقدان سینما بتوانند نظر قطعی درباره‌اش بدهند؛ اما واکنش عجیب فریدون جیرانی، فیلمساز باسابقه سینمای ایران به شایعات دامن زد.

این کارگردان باتجربه و محبوب سینمای ایران در متنی که در اختیار رسانه‌ها گذاشت، نوشت:
«سلام
نامه‌‌ دیگر
باز هم متأسفم
دوست ندارم نامه‌ شخصی من به آقای شهبازی این تصور را ایجاد کند که انتخاب فیلم بسیار محترم «در آغوش درخت» برای اسکار یک انتخاب دولتی است، این‌طور نیست. توضیحات سخنگو خانم شبنم مقدمی بسیار درست است.
فیلم «در آغوش درخت» با اکثریت آرا انتخاب شده و فارابی فقط یک رأی داشته  و سه فیلم هم کنار گذاشته شده است به دلیلی که خانم مقدمی گفتند.
اما تأسف من در انتهای آن نامه برای این بود که من معتقد بودم «رکسانا» بهترین انتخاب برای اسکار است و از روز اول روی این نظر تأکید کردم؛ اما متأسفم که دیگر دوستان این نظر را نداشتند.»

این یادداشت فریدون جیرانی حداقل نادرست بودن به کار بردن عبارت «اکثریت مطلق آرا» در متن منتشر شده توسط شبنم مقدمی را زیر سوال می‌برد. ضمن اینکه به شایعات بیش از پیش دامن می‌زند. شاید مهم‌ترین اقدامی که می‌تواند در سال‌های آینده از بروز چنین حواشی و مسائلی جلوگیری کند، شفافیت روند انتخاب باشد.