آخرین خبر/ مقامی که برای بانوی کرامت ذکر شده است، یک مقام عادی نیست. در زیارتنامه آن حضرت عرض می‌کنیم: 
«فإِنَّ لَکِ عِنْدَ اللهِ شَأْنَاً مِنَ الشَّان» که این تنوین, تنوین تفخیم و تعظیم است؛ یعنی شأن خیلی عظیمی داری. 
 ذات اقدس الهی دو اذن به این بانو داد: 
 یکی اینکه در همین زیارتنامه هست، اذنی ذات اقدس الهی به این بانوی کرامت مانند سایر اهل بیت عطا کرده است که به این‌ها حق شفاعت می ‌دهد.   
 اذن دومی که ذات اقدس الهی به این ذوات قدسی و به بانوی کرامت داده است این است که در قیامت، هیچ کس زبانش گویا نیست و توان سخن گفتن نیست، فقط گروه خاصّی حق حرف زدن دارند: 
﴿لا یتَکَلَّمُونَ إِلاَّ مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمنُ﴾ و آن مأذون هم ﴿قالَ صَواباً﴾؛ حتماً سخنِ حق می‌ گوید. 
در آن روز به این‌ها اذن تکوینی داده می ‌شود که حرف بزنند و از دیگران شفاعت کنند: «فإِنَّ لَکِ عِنْدَ اللهِ شَأْنَاً مِنَ الشَّان»؛ آن شئون ویژه ‌ای که ادراک آن آسان نیست، به این ذات قدسی داده شد.